Milei staat voor verandering in Argentinië, en is méér dan een extreemrechtse populist met kettingzaag
Ik groeide op als een jonge Tarzan in Cataratas del Iguazú – watervallen. Wat waren dat geweldige tijden! Mijn vader maakte asado (BBQ) en we zwommen en speelden er de hele zomer. Helaas is er nu een privé organisatie die Iguazú uitbaat. Alles is nu gereguleerd, het plezier is er daarom van mij af. Als je eenmaal zoveel vrijheid hebt gehad kun je niet meer terug in de pas, in de routes die alle toeristen lopen.
Toen ik iets ouder werd ging ik werken als computerreparateur. En dat ging goed, ik kreeg opdrachten van hele grote bedrijven en scholen. Het was druk, maar er waren zo veel contracten en formaliteiten. Daardoor betaalden pas na 30, 60 of soms zelfs 90 dagen. Ik had daardoor teveel tijden waarin ik niet kon eten, dus toen zei mijn vader; neem mijn taxivergunning en ga rijden wanneer je eten nodig hebt.
Uiteindelijk ben ik het volledig gaan doen, mijn dagen waren lang – van 8 uur ‘s ochtends tot ongeveer 11 in de avond. Het is niet uitdagend en hard werken, maar wel een veel simpeler leven. En wie geld wil hebben moet immers werken.
Uiteindelijk lukte het me om na een tijdje een woning voor de verhuur te kopen. En met die ene kon ik genoeg verdienen voor een tweede enzovoort. Nu ben ik samen met mijn broer de trotse eigenaar van 7 woningen. Ik woon zelf ook in het gebouw, maar dat zou ik niet aanraden. Eigenlijk ben ik daardoor nog steeds continu aan het werk. Er is altijd iets te regelen of repareren. En je krijgt natuurlijk vragen.
En de taxi? Die gebruik ik alleen soms nog voor de gasten die de woning verhuren.
Hoewel wij het goed hebben is de inflatie hoog in Argentinië; iedere maand is het 10 tot 15% hoger. Ik kan niet elke maand de prijzen voor de verhuur verhogen, het is niet bij te houden. Jarenlang corruptie en slecht politiek beleid hebben hiertoe geleid. Om de hoge kosten van dat beleid te blijven betalen worden er nu massaal pesos bij gedrukt, met als resultaat een nóg hogere inflatie. Ik heb geen idee hoe we hier uit kunnen komen als land, de mensen lijden, maar er gebeurt niets.
Javier Milei heeft de presidentsverkiezingen van afgelopen maand gewonnen. Ik ben er blij mee. We willen verandering en hij komt over als iemand die dat kan bewerkstelligen. Als we hetzelfde hadden gewild, was er gestemd op iemand waar we altijd op stemden. Natuurlijk weten we niet of Milei het waar maakt of zelfs heeft gelogen tijdens zijn campagne. Maar we geven hem de kans en als het niet waar blijkt te zijn stemmen we toch de volgende periode anders? Zo is het leven.
- De naam Iguazú betekent “groot water” in de indianentaal Guaraní (“Y” is water en “Guasu” is groot). Volgens de legende was de maagd Naipi uitverkoren geofferd te worden aan de god M’Moy (M’Boi) – de goddelijke waterslang – maar werd zij verliefd op de indiaan Tarobá. De geliefden besloten met een kano over de rivier te vluchten voordat ze geofferd werd.
Toen de god M’Moy ontdekte wat er was gebeurd, zette hij de achtervolging in, in de vorm van een grote slang. Op de plek waar hij ze vond boorde hij zich in de grond, waardoor een grote afgrond ontstond. Naipi veranderde hij in een steen die voor altijd door het water geslingerd zou worden, en haar geliefde in een palmboom aan de oever. Naipi en haar droomman werden hierdoor gedoemd elkaar tot in de eeuwigheid te aanschouwen, zonder elkaar ooit aan te kunnen raken.
- In november 2023 leeft vier op de tien Argentijnen (46,3 miljoen inwoners) onder de armoedegrens, de inflatie is 143 procent en stijgend en het land gaat gebukt onder een enorme schuldenlast. Milei is de hoop van 56% van de stemmen en is daarmee de nieuwe president geworden.
Over abortus zei hij het volgende; “Het is duidelijk dat een vrouw rechten heeft over haar eigen lichaam, maar het kind maakt geen deel uit van haar lichaam”. Milei beloofde een referendum over abortus bij winst van de verkiezingen, daarom protesteerden in september – toen hij de voorverkiezingen onverwachts won – duizenden vrouwen in Buenos Aires.
- In Argentinië werd abortus in januari 2021 gelegaliseerd. Dat was het gevolg van een jarenlange strijd van de vrouwenrechtenbeweging #EsAhora waarbij in de eindfase fel werd gedemonstreerd – door vrouwen en mannen. Ze droegen groene sjaals die een pro-abortus symbool zijn geworden in heel Latijns-Amerika.
Ieder jaar kwamen 38.000 vrouwen in het ziekenhuis terecht, als gevolg van een clandestiene abortus. Nu is een wet van kracht die elke vrouw het recht geeft op vrijwillige zwangerschapsonderbreking tot de 14de week van de zwangerschap. Tijdens die periode is abortus bovendien kosteloos en de vrouw hoeft geen reden op te geven voor haar beslissing. 85% van de abortussen worden inmiddels in een vroeg stadium via medicatie uitgevoerd.
© 2023 Changing-Hearts
Website door Jouw WordPress Website
0 Comments